Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Παγκόσμιες ημέρες.

4 Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα για την προστασία των ζώων.

  Μια ομαδική εργασία και συζήτηση για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά και να μεταφέρουν το μήνυμα στους ενήλικες.
Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν τα ζώα; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να έχουν τον πλανήτη μόνοι τους οι άνθρωποι;
 Οι απόψεις των παιδιών υπέροχες.
Θα ήμουν πολύ στεναχωρημένη αν έχανα το κατοικίδιό μου, είπε η Μαριατίνα.Δεν θα πίναμε και γαλατάκι, είπε η Χρύσα......κι' η κουβέντα έφτασε στα παλιά που οι μεταφορές γινόταν με ζώα, στο τσίρκο και στην αιχμαλωσία των ζώων, στις τροφικές αλυσίδες και στο απαραίτητο της συνύπαρξης μας μ' αυτά.
Πρέπει να τα φροντίζουμε, αποφάσισαν, να μην τα βασανίζουμε, να τα αγαπάμε.....
Κι' εγώ που έχω ένα θέμα με τα ζώα, εύχομαι τα λογάκια τους να πετάξουν και να αλλάξουν  τις αντίθετες  αντιλήψεις !

Συνδιοργανώνοντας τις γωνιές στο νηπιαγωγείο με τα νήπια.

(Παρουσιολόγιο-Αριθμογραμμή-Καρτέλες και κλειδάκια για τις γωνιές- Πίνακας καιρού- Ημέρες εβδομάδας- Υπηρεσίες-Πίνακας Γενεθλίων, Πίνακας για τον χρόνο και τις εποχές- Κανόνες της τάξης)

Μας απασχολεί ιδιαίτερα το πως θα είναι πραγματικά λειτουργικός ο χώρος, πως θα υιοθετήσει αποδεκτές συμπεριφορές η παρέα, πως θα τα καταφέρει να γίνει ομάδα..
Ενεργή συμμετοχή και η δουλειά μας γίνεται ευκολότερη.

Ξεκινήσαμε από το παρουσιολόγιο. Ωφείλαμε να γνωριστούμε! Θα ταξιδέψουμε φέτος με αυτοκίνητα.
Θα σταματάμε όπου μας κάνει κέφι, μπορεί να γυρίσουμε και πίσω στο χρόνο,μπορεί να ταξιδέψουμε
στον δικό μας πλανήτη, μπορεί και στο διάστημα!  Μπορεί να συναντήσουμε και σας και να γνωριστούμε καλύτερα.......
Τα παιδιά έφτιαξαν το προσωπάκι τους. Το ταιριάξαμε με το όνομά τους και ήταν ευκολότερο να κατανοήσουν  τα ίδια την λειτουργία αυτής της <ρουτίνας> και μεις απ' την κουβέντα για το ταξίδι, να γνωρίσουμε τα ενδιαφέροντά τους και να τα λάβουμε υπ' όψιν στον προγραμματισμό..





Ωφείλουμε να μάθουμε και πόσοι είμαστε στην παρέα. Μήπως να μετρηθούμε; Κάποιοι δεν γνωρίζουν πως να το κάνουν, δεν γνωρίζουν και τα σύμβολα. Στην κουβέντα προέκυψε το σχέδιο της αριθμογραμμής. 
Τα μεγάλα νήπια τα καταφέρνουν με τις μηλίτσες, τα μικρά κολλούν τα μηλαράκια, οι κυρίες βάζουν βοηθητικά το χεράκι και πλαστικοποιούν.
Τώρα θα βρίσκουμε πόσοι είμαστε σχολείο, πόσοι στο σπίτι πιο εύκολα!
  Τι καιρός και τούτος σήμερα;
Απότομη η αλλαγή, βροχή ομίχλη το πρωί μετά πάλι ο ήλιος,ευκαιρία να βρούμε ένα τρόπο να μιλήσουμε για τις καιρικές μεταβολές, να εξηγήσουμε την λειτουργία του πίνακα καιρού και να τον αναρτήσουμε !





  Για τις ημέρες  της εβδομάδας θυμηθήκαμε απ' τα παλιά μια άλλη κατασκευή. Εφτά κοριτσάκια, που θα μας βοηθήσουν να μάθουμε και τα χρώματα! Θα μας βοηθήσουν να μοιράσουμε και υπευθυνότητες.(υπηρεσίες)

























Μια άλλη πρόταση για τις υπηρεσίες από το άλλο μας τμήμα:



Να μην μας λείπει κι' ένα ημερολόγιο για την ημερομηνία.





   


  Σιγά- σιγά να οργανώσουμε και κάποιες γωνιές. Να συζητήσουμε τους κανόνες, να αποφασίσουμε τον αριθμό των παιδιών, να βρούμε το κατάλληλλο χώρο στην αίθουσα........κι' αφού γίνουν αυτά θα βάλουμε την καρτελίτσα μας και θα φτιάξουμε το κλειδί για το άνοιγμα της γωνιάς μας.













Ήθε η ώρα και για την γωνιά της δημιουργίας. Ζωγραφική: χρήση ξυλομπογιάς, μαρκαδόρου, πινέλλων.Τοποθέτηση των υλικών, καρτελάκια για το βάπτισμά τους στον εγγραμματισμό. Πλαστελίνη και οι ανάλογοι κανόνες, Κολλάζ και< άχρηστο> υλικό για κατασκευές.
Χώρο να έχεις να συγκεντρώνεις! Μεγάλη υπόθεση ο χώρος για τα νηπιαγωγεία! Παράπονο; Ίσως...
Μακριά από μας η μιζέρια, λόγος να γίνεται.....
   Είχαν χαλάσει τα σουπλά για την πλαστελίνη. Καθώς δεν θέλουμε να είμαστε και άψαχτοι καταναλωτές φτιάξαμε δικά μας!
Πλαστικοποιημένα Α3, σε λεπτό χαρτονάκι.

Οι μαρκαδόροι και οι ξυλομπογιές σε κουβαδάκια γιαουρτιού, φτιαγμένα με εφημερίδα και ατλακόλ και να το αποτέλεσμα! <χέρια δουλεμένα, χέρια ζηλεμένα>












Πινέλλα για την αδρή κινητικότητα και βάψιμο που αρέσει ιδιαίτερα στα περισσότερα παιδιά!












Τα παιδιά διακοσμούν τα βαμμένα κουβαδάκια με φθινοπωρινά μοτίβα.






















και η τακτοποίηση των υλικών στη γωνιά της δημιουργίας έτομη!












Να σας γνωρίσω και τον Μπιλολού! Το κλέψαμε το όνομα από άλλη ιστορία.
Είναι η κούκλα της τάξης. Μας χαιρετά, μας παρατηρεί στις σκανταλιές, μας δίνει και τις απορίες του για κουβέντα. Χωρίς αυτόν δεν ξεκινά η μέρα μας! Εκεί στην γωνιά της παρεούλας, της συζήτησης, ρούπι δεν κάνει από κει. Μου φαίνεται πως δεν θέλει να χάσει ούτε τις χαρές, ούτε τις λύπες μας!




Να και η γωνιά του οικοδομικού υλικού! *Δυο φωτογραφίες δίνουν μια ώθηση για κατασκευές,<Ας θυμηθούμε την σχολική μας σύμβουλο>,αλλά και δω συζητήσαμε και ορίσαμε κανόνες. Τα παιδιά φτιάξαν το καρτελάκι! Την οργανώσαμε και φυσικά να το κλειδί να την ανοίξουμε! Θα ανοίγει κάθε πρωί και θα κλειδώνει πάλι όταν ο αριθμός των παιδιών συμπληρωθεί.















Θα ήθελα να σας δείξω και μια  πολύ πρόσφατη δουλειά των παιδιών, που είναι εμπνευσμένη από φωτογραφίες που έφερε νήπιο στο νηπιαγωγείο και τις αναρτήσαμε στην γωνιά του οικοδομικού.







οι φωτογραφίες από σύραγγες,




                                        η κατασκευή των νηπίων.


Να  μείνουμε όμως χωρίς μια ήσυχη, ήρεμη λατρεμένη γωνιά για όσα παιδιά αγαπούν τα βιβλία;
Είναι η γωνιά της βιβλιοθήκης! Κάτω απ' το δέντρο που μας ζωγράφισε η κα Τούλα.  Με το θρόϊσμα των φύλλων που πέφτουν το φθινόπωρο, με τις τούφες του χιονιού αργότερα, με την ευωδιά των λουλουδιών του, τα τιτιβίσματα των πουλιών την Άνοιξη και τους ζουμερούς καρπούς του αργότερα!
Λίγα βιβλία όλα κι' όλα και θα ταξιδεύουν τα παιδιά στον κόσμο της γνώσης και των δικών τους ενδιαφερόντων!


Σςςςςςςςςς! απαραίτητη η ησυχία!



Μακάρι να βάλουμε ένα λιθαράκι στο χτίσιμο της αγάπης για τα βιβλία!

 Κάπου σε ένα σημείο του τοίχου φτιάξαμε  μια πολύ χρήσιμη γωνιά!
Είναι η γωνιά της καθαριότητας.
Χαρτί κουζίνας και τα μικρά μας σκουπάκια.Αν μας το επιτρέπουν τα οικονομικά μας έχουμε και υγρομάντηλα.




    Πριν τελειώσει ο Σεπτέμβρης, έπρεπε να βρούμε σημεία που θα μας βοηθούσαν να συνυπάρχουμε αρμονικά. Δύσκολη αυτή η προσαρμογή. Πολλές διαφορετικές αντιλήψεις, να βρουν την χρυσή τομή.
Εύκολο είναι για το μοναχοπαίδι να μοιράζεται;  Κι' αν μέχρι τώρα γινόταν πάντα το δικό σου, πως να αποδεχτείς τα <πρέπει> της παρέας;
Λίγος ο καιρός που πέρασε αλλά νιώθουμε πως κάτι καταφέραμε με τα ζουζούνια!
Εκεί στην παρεούλα, ατέλειωτες προκλήσεις να βρούμε λύσεις που θα ελαχιστοποιούν τις διαμάχες και θα μας κάνουν δυνατότερους στο μυαλό, που θα κάνουν το νηπιαγωγείο μας να μοιάζει κήπος ευωδιαστός.
Για τους κανόνες μιλάω, τους κανόνες της τάξης που δεν πρέπει να είναι γραμμένοι αλλά να υιοθετηθούν.
Σας παραθέτω τον πίνακα-συμβόλαιο, με τις υπογραφές τους!




Αφήσαμε τον πίνακα για τις εποχές και τους μήνες για αργότερα.
Τα γενέθλια του Γιάννη, απ' τη μια, το φθινόπωρο και η αλλαγή της εποχής απ' την άλλη, έδωσαν την αφορμή για την συγκεκριμένη ανάρτηση.
Να τα παιδιά του Φθινοπώρου! Κα Βούλη, ας μην έχεις παράπονο που έφυγες απ' την τάξη...καμάρωσε τους μήνες που είχες και συ αναρτήσει κάποτε και το λιθαράκι που πρόσθεσε η κορούλα σου! Καλά καταλάβατε, έχουν ιστορία αυτοί οι μήνες και  μας συγκίνησαν.Να ελπίζουμε πως και σε σας θα προκαλέσουν συγκίνηση; 

Τα παιδιά του Φθινοπώρου.

                  Νάτα, τοποθετημένα στον κύκλο του χρόνου και των εποχών!
Αργότερα, κυλόντας το μλε κύκλο, θα έρθει η σειρά του Χειμώνα, της Άνοιξης,του Καλοκαιριού.
έχουμε καιρό να μιλήσουμε για την ακολουθία των μηνών και τον χρόνο, είναι νωρίς ακόμη.




Έτσι κάπως κύλησε ο Σεπτέμβρης, και περάσαμε ωραία. Ακόμη και με τα κλάματα κάποιων παιδιών, ακόμη και με το πλημμύρισμα της τάξης στην πρώτη δυνατή βροχή. Είσαι εκλεκτός όταν έχεις στη ζωή σου τόση αθωότητα!



















Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Παγκόσμιες ημέρες.

1η Οκτωβρίου , αφιερωμένη στην τρίτη ηλικία.

Που είναι  ο παππούς με την μαγκούρα και η γιαγιά με τα χιονισμένα μαλλιά;
Έμειναν στα παραμύθια και στις θύμησες αυτών που πλησιάζουν την τρίτη ηλικία. Ο σημερινός
 παππούς σπάνια αφηγείται παραμύθια, η σημερινή γιαγιά διώχνει τα χιόνια απ' τα μαλλιά. Είναι διαφορετικές οι συνθήκες της δικής τους ζωής. Καλύτερες ή χειρότερες είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Αυτό που μένει πάντα ίδιο είναι η ανιδιοτελής αγάπη για τα παιδιά των παιδιών τους, η αδυναμία των γειρατιών και η μοναξιά!
Μ' αυτές τις σκέψεις δώσαμε ευκαιρίες στα παιδιά να μιλήσουν για  τους ηλικιωμένους που ξέρουν, για τον δικό τους παππού, για την δικιά τους γιαγιά, για τις δυσκολίες της ηλικίας τους και να κάνουν μια ζωγραφιά για να τους την χαρίσουν.

Η πρώτη αφόρμηση ήταν μια εικόνα που προσωπικά με είχε συγκινήσει.Χέρια δυο διαφορετικών ηλικιών που πραγματικά μιλάνε.......Έσπρωξαν τα παιδιά σε πάμπολλες υποθέσεις και άλλες τόσες προτάσεις. < Ένα σύγχρονο έργο τέχνης αυτή η φωτογραφία>, από το διαδίκτυο.


Η συζήτηση μας έφερε και στα εντελώς κοντινά πρόσωπα. Το ελάχιστο μια ζωγραφιά και μια υπόσχεση κρατημένη μέσα μας: Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να απαλύνουμε την μοναξιά τους.






Για όσους δεν το γνωρίζουν, ένα βιβλίο για τον παππού και την γιαγιά, από τις εκδόσεις Κέδρος.